De Ubica-panden aan de Ganzenmarkt te Utrecht werden in de nacht van 4 op 5  februari 1992 gekraakt na 2½ jaar leegstand. Hiermee behoort de Ubica al 11 jaar tot één van de meest prominente kraakpanden in de Utrechtse binnenstad.

In 1989 woedde er in het pand gelegen aan de Ganzenmarkt 24 een vrij zware brand. Grote delen van het pand zijn toen verwoest. Hierbij moet gedacht worden aan de vloeren, het dak, de ramen, etc. Vervolgens is er een aannemersbedrijf ingehuurd om enkele noodreparaties te verrichten. Echter na het dak gerepareerd te hebben en nog steeds geen betaling van de eigenaar te hebben ontvangen, is het aannemersbedrijf hiermee gestaakt. Vervolgens werden de panden dichtgeplankt met platen hout en aan hun lot overgelaten. De buurt vond de panden er gruwelijk bijstaan en het zorgde voor een groot gevoel van onveiligheid bij voorbijgangers. Deze situatie duurde 2½ jaar voort.
Waar de eigenaar de panden leeg en onbeheerd liet staan en het de gemeente ontbrak aan daadkracht om hier tegen op te treden hebben de bewoners het eigen initiatief genomen om de panden te kraken in februari 1992. Hierop volgde een periode van herstel: er werden vloeren en muren gebouwd, ramen aangebracht, water en elektra aangelegd, kortom de panden werden weer bewoonbaar gemaakt. Dit tot grote vreugde van menig buurtbewoner.

In de loop der jaren groeiden de panden uit tot een belangrijke woon-werkplek in de Utrechtse kraakbeweging. Naast het bouwen van  woonruimte voor 15 mensen, hebben diverse groepen en organisaties gebruik gemaakt van de beschikbare ruimte. Zo hebben de panden in het verleden onderdak geboden aan vele verschillende initiatieven met klinkende namen als: Infoshop 'Schism', Swopshop 'Tranendal', Kunstenaarscollectief 'De Wilde Ganzen', en Smartlappenkoor 'Vinger in je Oor'. Op dit moment herbergt Ubica een non-profit veganistisch eetcafé ('The Black Lentil'), een internetwerkplaats ('PUSCII'), een bakfietsuitleen, een werkplaats en ruimte voor een incidenteel concert of kunstexpositie. Daarnaast is Ubica altijd een kraakpand geweest met internationale uitstraling gezien de vele gasten en tourende bands die vanuit de hele wereld Utrecht bezoeken en tot op de dag van vandaag geregeld in de panden verblijven.

In de 11 jaar dat de Ubica nu gekraakt is zijn het de krakers geweest die de panden onderhouden hebben en daarmee een belangrijk stukje binnenstadshistorie hebben behoed voor totale verkrotting en erger. Vanaf het eerste begin stonden zelfwerkzaamheid en eigen verantwoordelijkheid centraal. Dat was natuurlijk ook wel nodig om de grotendeels uitgebrande panden weer bewoonbaar te maken. Wat de Ubica anders maakt dan bijvoorbeeld een studentenhuis is dat zij wonen en werken combineert en op een andere manier met verantwoordelijkheid en authoriteit omgaat. Zo is er bijvoorbeeld geen (huur)baas, leider of wat voor persoon dan ook die in zijn of haar eentje de dienst uitmaakt en de rest vertelt wat zij moeten doen. Dat is de taak van de bewoners en gebruikers samen. 

Het wonen in een (gekraakte) woongroep is een duidelijke wens om samen met andere mensen te wonen en niet weggestopt te worden in een studentenkamertje, een flat of nieuwbouwblokkendoos. Laat staan misbruikt te worden door anti-kraak bureau's om zogenaamd op hun pandjes te "passen".